Γύρισα χρόνια πίσω, ένιωσα ξανά το σφιχτό άγγιγμα στο χέρι μου από το χέρι του πατέρα, έτσι όπως με κράταγε καθώς περνούσαμε τα σοκάκια της Αγίας Τριάδας.
Αναμνήσεις …..
Αναμνήσεις από τα τραγούδια του Τσιτσάνη.
Γιατί αυτή την μουσική άκουγε η φτωχική συνοικία της Αγίας Τριάδας.
Γιατί υπήρχε φτώχια πολλή στην Αγία Τριάδα, αλλά ήταν διαφορετική από την σημερινή. Δεν είχε μιζέρια, είχε αξιοπρέπεια και μοιράζονταν τα πάντα. Μοιράζονταν τις χαρές, τις λύπες, το φαγητό, ακόμη και τα τσιγάρα όπως μου έλεγε ο πατέρας μου.
Αναμνήσεις από τη μυρωδιά των λεμονανθών που έμπλεκε η μητέρα μου για να τους πάει στην Αγία Τριάδα την Μ. Παρασκευή.
Αναμνήσεις από τις ανεκτίμητες συζητήσεις - συμβουλές από την καθηγήτρια μου και γειτόνισσα Δήμητρα Γεωργαλή-Καλομοίρη. Τα λόγια της πολύτιμος θησαυρός στη ζωή μου.
Αναμνήσεις από τις αυλές, που η μια είχε πιο όμορφα λουλούδια από την άλλη. Ήταν τόσο όμορφες εκείνες οι αυλές γεμάτες χρώματα και μυρωδιές.
Έμεινα σε άλλες πόλεις και σε άλλες γειτονιές, τόσο όμορφες αυλές όμως δεν συνάντησα πουθενά.
Γυρνώντας ξανά στο Ηράκλειο θέλησα να μείνω ξανά στη Αγία Τριάδα. Οι συμβουλές ήταν αποτρεπτικές, καθώς η συνοικία ήταν υποβαθμισμένη.
Δεν άκουσα αυτές τις συμβουλές, γιατί απλά κατάλαβα ότι τα κτίρια μπορεί να παλιώνουν, οι αναμνήσεις όμως ποτέ.
Πως μπορεί να υποβαθμιστούν οι αναμνήσεις, από τους ανθρώπους, τα τραγούδια από τις όμορφες αυλές, από τα παιχνίδια, από την μυρωδιά του αέρα που μπαίνει στα σοκάκια της Αγίας Τριάδας και μυρίζει θάλασσα.
Ως απλός πολίτης αισθάνομαι τη ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Δήμο Ηρακλείου, στους εθελοντές, στα μέλη του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Αγίας Τριάδας που με πολύ κόπο, κόντρα στις δυσκολίες των καιρών, κατάφεραν να ξυπνήσουν με μοναδικό τρόπο, τόσο μα τόσο όμορφες αναμνήσεις.
Ο Σύλλογος κατέθεσε στην Υπηρεσία πρασίνου ολοκληρωμένη πρόταση, που συντάχθηκε με την συμβολή του Γεωπόνου και μέλους του Συλλόγου Μανώλη Δασκαλαντωνάκη και με βάση αυτήν εξελίσσονται οι εργασίες.
